TAMAM MI? | UĞUR AKKAYA
TAMAM MI? | Fenerbahçeliler Derneği
Tamam,
takım adam gibi top oynamadı
sezon başından beri..
Tamam,
ayağımıza gelen fırsatları
elimizin tersiyle
dağlara taşlara attık..
Tamam,
pozisyon vermedik ama
üç direğin arasına
topu göndermeyi de
bi türlü beceremedik..
Tamam,
egolarımız kabardı,
kriz yönetemedik
her zamanki gibi..
Tamam,
formanın hakkı verilmedi,
saçmaladık,
ağırlığımızı koyamadık
ne sahaya, ne dışına..
Tamam,
kan kaybettik,
aptalca puan kaybettik,
ara sıra
aklımızı da kaybettik..
Tamam,
kadrosundan sistemine,
yönetim tarzından tribününe kadar
değişmesi gereken
çok ama çok şey var..
İyi de formayı,
o formayı terletenleri,
atılan golü
ıslıklamak, yuhalamak, küfretmek
yenilen golü alkışlamak da
neyin nesi?
Üstelik
FENERBAHÇE
henüz mücadelesini tamamlamamışken..
Peki ya,
o formanın hakkını vermeyip
protestolara davetiye çıkarmak?
Bu teslimiyet de nereden çıktı?
Hepimizi derinden yaralayan
3 Temmuz’un kokusu
hala burunlarımızda maalesef..
380 gün geçti
ama daha dumanı bile dağılmadı
sıkılan kurşunların..
Elle, ofsaytla attırılan gollerin,
beleşe verilen
hibrit penaltıların
kesilmiyor ardı arkası..
Birbirine yatmak için
gün sayanlar
ve hala 1’e karşı 17!
Ne yani,
tamam mı şimdi,
bitti mi her şey?
Başta o kutsal formayı giyenler olmak üzere
FENERBAHÇE ismini temsil eden herkes
sormalı kendine..
29 Haziran 1923 Cuma günü
Taksim Stadı’nda
ülkelerini işgal edenlere karşı
1-0 yenikken
ayakkabısıyla birlikte
ayağı da yırtılan BEDRİ
“Benden buraya kadar” mı demiş?
Özel bir maçta sakatlanınca
“çene kemiğin kırılmış” dediklerinde
“tamam o zaman,
oynayamam ben” mi demiş BASRİ?
Galatasaray ve Gaziantep maçlarında
3-0 gerideyken
“tamam ya, dönmez artık”mı demiş
sahadakiler
ve tribünde onlara inanç aşılayanlar?
90+4’e kadar
düzinelerce gol kaçtıktan sonra
pes edip
“tamam, gelmeyecek işte gol” diye
vazgeçen olmuş mu
Kadıköy’de
16 Nisan 2011’de?
Şimdi cevap ver n’olur..
Ama bana değil,
sevdana cevap ver!
Tamam mı?
Devam mı?
Kabullenip
teslim mi olacaksın?
Devam mı edeceksin
inadına
sonuna kadar?
UĞUR AKKAYA

FENERBAHÇELİLER DERNEĞİ
YARIN GAZETELERE BAKIN, BUGÜN TV'LERİ İZLEYİN!!!
3 Temmuz sabahı bangır bangır yayın yapanları aklınıza getirin, gerçek olmayan bir sürü ipe sapa gelmez yalanı bir çırpıda söyleyenleri hatırlayın,
ertesi sabah aşağıda gördüğünüz manşetlerle çıkanları gözünüzün önüne getirin. Aylarca, yıllarca bir yalanı tekrar ede ede neredeyse kamuoyunu ikna edecek noktaya getirenleri unutmayın!
3 Temmuz gününden sonra yaşadığınız acıları, size yapılan zulümleri düşünün.
Çocuklarınızı, çocuklarınızı, çocuklarınızı, onların yaşadıklarını...
Onlara nasıl zor anlattığınızı /anlatamadığınızı aklınıza getirin.
Yürüdüğünüz yolları,
Attığınız sloganları,
İsyanınızı,
Kavganızı,
Yaşadıklarınızı...
Bir daha, bir daha hatırlayın!
Bakın şimdi hala o günlerin özeleştirisini yapmamış, sanki o günleri bize yaşatanların ORTAĞI OLMAMIŞ gibi davranan "3 Temmuz Medyası" bu OPERASYONU NASIL VERECEK?
İzleyin.
Ve şerefsizleri tespit edin.
Onursuzları tanıyın.
Satılıkları anlayın.
Kumpasın objektif ve subjektif ortaklarını kaydedin.
Hepsinden hesap sormak üzere FENERBAHÇE'NİN ŞAŞMAZ TARİH DEFTERİNE YAZIN!
Ve bir kez daha bu mücadelede küçücük de olsa katkınız varsa
kendinizle gurur duyun.
İYİ Kİ FENERBAHÇELİYİM DEYİN!
Av.İlyas Bulcay

ZORDUR FENERBAHÇE'NİN ŞAMPİYON OLMASI ! | UZAY GÖKERMAN
http://fenerbahcelilerdernegi.org.tr/zordur-fenerbahcenin-s…
21 sayı geriye düştüğü karşılaşmada bitime 3.1 saniye kala Kupa’yı kazanmışken son topa parmak ucu kadar farkla sahip olamadığından bugün Fenerbahçe için Euroleague ikinciliğine dair yazı yazıyoruz.
Zordur Fenerbahçe’nin şampiyon olması…
O kadar çok bileşenin bir araya gelmesi gerekir ki!
Pardon düzeltiyorum; Fenerbahçe’nin o kadar çok ve çeşitliliğe sahip rakiplerini saha içinde ve dışında yenmesi gerekir ki bazen onlarcasını çözer birini beceremezsin böyle finallerde kaybedersin.
Cumartesi günü de yazmıştım, zordur Fenerbahçeli olmak; çünkü Fenerbahçe insanın ömrünü yer, bitirir, tüketir.
Hep finallere kadar getirir orada tüm bileşenlerle toptan mücadele ettiğinden kaybeder.
Fenerbahçeli bu durumu çok iyi bilir, Fenerbahçeli olmayan, hatta Fenerbahçe’den anlaşılması zor bir şekilde nefret eden de bilir bunu öncesinde ve sonrasında kullanır, keyfini de sefasını da sürer…
Cefası da Fenerbahçeliye düşer!
Düşünün Fenerbahçe Başakşehir gibi bir takımla oynuyordur ve 2-0 geriye düşmüştür, düne kadar sayıları birkaç yüz kişiyle sınırlı, toplasan hepsinin adını bileceğiniz taraftar kitlesi tribünlerde bağırmaya başlar “i.ne Fener, olamazsın şampiyon!”
Diyemezsin ki hadi ezeli rekabetin içinde böylesi nefretler oluşuyor, Fenerbahçe ne zaman senin rakibin oldu da böyle bağırmaya hak kazandın?
Gözümüzün gördüğü her platformda şike, şaibe, maç ayarlama vardır, tüm bunlar sonucu Fenerbahçe girdiği finalleri kaybeder ama tribünlerden tek ses çıkar “Aziz Yıldırım şike yapsana!”
O kadar gürültüye getirilmiş bir ortam vardır ki “Başakşehir’in bile nefret ettiği ortamda Fenerbahçe kiminle şike yapabilir ki?” sorusunu sorduğunda sesin bile duyulmaz olur.
Çevresel faktörün bu kadar Fenerbahçe nefretiyle dolduğu bir ortamda mesela sıradan bir sporsever dün her türlü pisliğin, karaktersizliğin, numaranın, şaibenin koktuğu bir Euroleague mücadelesinde her şeye rağmen sporun, centilmenliğin içinde kalarak rakibini yenmeye çalışırken nasıl olur da Fenerbahçe’den, sporcusunun sahada döktüğü alın terine rağmen nefret etmeyi başarabilir, bunun sosyolojik bir açıklaması olabilir mi?
Bilemiyorum; psikolojik hatta psikiyatrik olduğuna şüphe duymuyorum!
Geçen sene Real Madrid’in göstere göstere, bağıra çağıra yaptığını bu sene final maçında CSKA Moskova’nın tekrar edebileceğini düşünsem bile asla olabileceğine ihtimal bile veremezdim.
Düşünün kenarda oturan bir CSKA Moskova yöneticisi sahada mücadele eden ve kesinlikle dokunulmazlığı olan bir basketbolcuya eliyle bir değil iki defa vuruyor, ittiriyor, sözde yanında oturan bayanı koruma derdinde, saha bir anda karışıyor, normal şartlarda benzer bir görüntü Türkiye’de olsa bu bir savaş sebebi bile olabilir, ancak hakemler bu muhteremi dışarı bile gönderemiyorlar.
Ve bu ortamda sporcusunu korumaya çalışan Fenerbahçe Başkanı yine sevimsiz görünebiliyor.
Böylesine bir mağduriyet anından bile Fenerbahçe aleyhine duygu geliştirebilen bir coğrafyada yaşıyoruz, sonra bu kişilerle Fenerbahçeliler hiçbir şey olmamış günlük hayatta ilişki kurmaya devam ediyor öyle mi?
Yok, burada bir tuhaflık var!
Bir spor mücadelesine böyle tepki verebilen kişilerin normal hayattaki yaklaşımlarının sağlıklı olabileceğini ön görmek mümkün müdür?
Bunu sadece Aziz Yıldırım’la açıklamaya çalışmak benim gibi dört tane on yıl devirmiş, birçok Fenerbahçe Başkanı ve ona karşı tepki görmüş sporun bu kadar içindeki bir kişiye anlatılacak türden bir zırva değildir.
Bu ülkede Faruk Ilgazlar’dan, Emin Cankurtaranlar’dan, Ali Şenler’den Tahsin Kayalardan, Metin Aşıklardan nasıl nefret edildiğini, hani bazılarımız “yan yana maç izlerdik” diye anlatıyorlar ya o zamanlardan söz ediyorum, Fikret Arıcan’dan bile nefret edildiği, Fenerbahçe’nin kazandığı penaltı sonrasında nasıl maç ayarladığının konuşulduğunu bilirim.
Arşive meraklı olanlar Fenerbahçe’nin 1985’te averajla kazandığı şampiyonluğun gazetelerde incelemesini yapsın bakın neler bulacaksınız.
Spora “hakemi de yeneceksin!” ezberi Fenerbahçe için söylenmiştir.
Bunu söyleyen 1990’lı yılların ortalarıyla 2000’li yılların hemen başlarına kadar Türkiye’de maçları neredeyse tek başına yorumlayıp, değerlendiren ve futbolun algısını tek başına değiştiren eski bir hakemdir.
Dünkü Euroleague maçında Fenerbahçe hakemi nasıl yenebilirdi ki?
Karşılaşmanın tüm kritik pozisyonunda bu kadar açık ve net biçimde rakip lehine kararlar verebilen vicdansızlıkla nasıl mücadele edebilirsin ki?
Sezon boyunca özellikle Dixon’a çalınan hatalı yürüme kararlarının belki de göz göre göre topla yürüme şekline gördüğümüz şekline gözlerini kapatmış, dirseği, tokadı görmeyen hakemi nasıl yenebilirsin?
Bir koç düşünün verilen tüm kararlara itiraz etsin ancak karşılaşma boyunca tek bir teknik faul bile almasın?
CSKA Moskovalı tüm oyuncular maç boyunca özellikle pota altında elleriyle kollarıyla Fenerbahçeli oyuncuların mücadelelerini engellemeye çalışırken, her on hareketten bir tanesine faul düdüğü çalındığında nasıl tepki verdiklerini ve hakemlerin tüm bunlara karşı gösterdikleri merhameti görünce bir hakemi nasıl yenebileceğini bilemez oluyorsun.
Her şey hakem kararı, lobi miydi?
Yok muydu Fenerbahçe’nin hataları?
Kuşkusuz vardı.
Vesely gibi bir oyuncunun 1/10 isabetle serbest atış kullanması, Udoh, Datome gibi basketçilerin özellikle son bir iki ayda gösterdikleri performansın çok gerisinde kalması, Bogdanovic’in bu sefer uyanma saatini maça denk getirememiş olmasının kuşkusuz çok büyük önemi bulunuyordu, maçın özellikle 21 sayılık farka ulaşmasında.
Ancak Fenerbahçe’yi buralara getiren, zaten 21 sayılık farkın kapanmasına da neden olan en temel özelliği savunma gücünü kıran bir hakem üçlüsünün karşılaşmanın hemen başında peş peşe çaldıkları düdüklerle bu direnci kırdıklarını görmezden gelemeyiz.
Avrupa’daki tüm spor kamuoyu dünkü saçmalığı, hakem rezaletini gördü.
Fenerbahçe’nin taraftarı, oyuncusu, yöneticisiyle sahadaki duruşunu da…
Fenerbahçe basketbol takımı kitlelere basketbolu sevdiriyor. Heyecanlandırıyor.
Dünkü maçın son çeyreği tam bir Euroleague finaline yakışan mücadeleyle doluydu. Fenerbahçe bu ortamda kaybetti.
Fenerbahçe’nin kimlerle nasıl mücadele ediyor olduğunu biliyoruz, bu nedenle böyle sonuçlara şaşırmıyoruz.
Herşeye rağmen tebrikler Fenerbahçe, başarın ve ortaya koyduğun karakterli ve centilmen mücadelen için...
Uzay Gökerman (@uzaygokerman) on Twitter
[email protected]
UZAY GÖKERMAN
uzay gokerman zordur fenerbahceâ?¦ Haberleri ve uzay gokerman zordur fenerbahceâ?¦ Gelişmeleri - Milliyet

BU DAHA BAŞLANGIÇ | BAĞIŞ ERTEN
http://fenerbahcelilerdernegi.org.tr/bu-daha-baslangic-bagi…
Hayır İslam Çupi, yanılıyorsun. Bundan tam 21 sene önce demişsin ki; “Türk basınındaki 4 büyük futbol takımının top hegemonyası yanında, basketbol, voleybol ‘sayfa yaması’ olarak arada sırada kullanılmaktadır.” Evet, bu gelenek ne yazık ki hâlâ sürüyor. Ama bugün değil! Bak, Avrupa’nın en büyük kupasında final oynamış bir takıma sayfalar kocaman açılıyor.
Hayır Ertuğrul Özkök. Sen de yanılıyorsun. Aziz Yıldırım falan yönetmiyor o Sarı - Lacivert tribünleri. Onlar bu sene organik parçası oldukları basketbolu kimseden öğrenmeye ihtiyaç duymayacak kadar iyi biliyorlar ve neredeyse stattan çok salona gittiler bu sezon. Onlar Berlin’de avuçları patlayana dek, gözyaşları içinde alkışladıkları bu takımı pek çok şeyden daha fazla seviyorlar. Yense de, yenilse de...
Hayır Türkiye. Yanlış düşünüyorsun. Bu memleketimin sporseverleri için tek geçer akçe her zaman kazanmak değil. En azından dün değildi. Öyle olsa dün böyle sahip çıkar mıydı tribünler takımlarına. Kaybederken bile bu kadar alkış alır mıydı? O son anlardaki direnç böyle takdir görür müydü? Evet, can sıkıcı anlar yaşandı.
Evet, ikinci periyotta savunma hiç olmadığı kadar düştü. Evet, Vesely faul çizgisinde hayatının en kötü gününü geçirdi. Evet, Bogdanoviç felaket günündeydi. Ama neydi o geri dönüş! Neydi o direnç! Gördüğünüz değil mi? CSKA’nın fink atan takımı nasıl da bocaladı o son bölümde? Tamam, mutlu son kıl payı kaçtı. Ama rakip de CSKA Moskova be kardeşim. Kaç sezondur bu ânı bekliyorlar ve açık ara en bütçeli takım.
Üzülmenin anlamı yok. Hiç görülmemiş yerlerdeydi Fenerbahçe. Bu sezon final olur. Bu inanç sürerse, son bölümdeki mücadele sürerse seneye de kupa gelir. Zaten tarihi Cuma günü yazmışlardı, üzerine kuşu konduramadılar sadece. Ne gam!
Siz gene de bu anın tadını çıkarın. Olmayacak şeyler, olmayacak işler oldu. İnanılmaz hakem hataları vardı. Ve biz hiç görmediğimiz bir seviyede basketbol seyrettik. Az şey mi? İyi ki futbol sezonu da bitmek üzere. Yoksa bundan sonra kim geri dönüp futbolun tatsız, tuzsuz lezzetine kanar ki?
BAĞIŞ ERTEN
http://www.cumhuriyet.com.tr/…/534156/Bu_daha_baslangic.html

FB TV, HD YAYIN İÇİN GÜN SAYIYOR!
FB TV HD Yayın İçin Gün Sayıyor!
Fenerbahçe Televizyonu izleyicilerinin heyecanla beklediği HD formattaki yayını için geri sayım sürüyor. 3 bin metre kare alanda tamamen yenilenecek stüdyolar ve teknik altyapısıyla Fenerbahçe Televizyonu'nun yayınları çok yakında "High Definition" kalitesiyle izlenebilecek.

2004 yılında Başkanımız Aziz Yıldırım ve Yönetim Kurulumuzun vizyonuyla Türkiye'nin İlk Spor Kulübü Televizyonu olarak kurulan Fenerbahçe Televizyonu her gün daha ileriye, daha da mükemmele doğru olan yayıncılık ilkesini gerçekleştirdiği yeniliklerle sürdürüyor.

FB TV, yakın zamanda Ülker Stadyumu Fenerbahçe Şükrü Saracoğlu Spor Kompleksi içindeki yeni yerine taşınacak ve yayın hayatına yaklaşık 3 bin metre kare alanda yeni dekorlar, yeni stüdyolar, yeni çalışma alanları ve tamamen yenilecek teknik altyapısıyla HD olarak devam edecek.

Yeni teknoloji ve HD yayına geçilmesiyle birlikte çok daha iyi görüntü kalitesine ulaşacak olan Fenerbahçe Televizyonu 1080 piksel çözünürlükle izlenebilecek.

Fenerbahçe Televizyonu için yeni alanda sarı ve lacivert adında iki adet stüdyo yapılıyor. "Sarı stüdyo", 165 metrekare üzerine kuruldu. Bu stüdyoda 4 farklı dekor yer alıyor. "Lacivert stüdyo." ise 265 metrekare üzerine kuruldu ve 6 farklı dekor bünyesinde barındırıyor.

Stüdyolarda 32 metrekarelik led monitörler yer alacak. 2.5 milimetre kalınlığında olacak bu monitörler Türkiye'de kullanılan en ince monitör modeli. Ayrıca stüdyolarda yer alan ışık ve ekran sistemlerinin hepsi en üst düzey teknolojiye sahip.

Fenerbahçe TV ile birlikte Fenerbahçe Spor Kulübü’nün diğer medya organları; Radyo Fenerbahçe, Fenerbahçe Dergisi, sosyal medya ve iletişim departmanları da aynı alandaki yeni ofislerine taşınacak.

Bu kapsamda Türkiye'nin ilk karasal yayınını yapan kulüp radyosu Radyo Fenerbahçe’de yepyeni imkanlara kavuşacak. Geçtiğimiz günlerde "Türkiye'nin En İyi Spor Radyosu" ödülünü alan Radyo Fenerbahçe de yeni stüdyolarına kavuşacak. fenerbahce

haydi kanaryam sen işini bilirsin