Hercaî çiçeklerle bezedigimiz
O görkemli bahçeden simdi eser yok
Lalelerimiz, menekselerimiz
Girdiler solgunlugun demine
Dallari bir yana düstü
Yapraklari bir yana
Ne lalezâr kaldi bugün, ne gülizâr
Ne de çiçeklerimizi koruyan bir bahçivan

Hükmüne mi erdi gün
Yoksa ertelendi mi dügün
keyif çatar oldu haramiler
Lalezârin, gülüzârin içinde
Kuslar da geldi muhacir
Sira sira, dizi dizi
Kondular agaçlarimiza talana
Ve sardi ayrik otlari
Taze taze çiçeklerimizin boynunu
Ah! Kim dayanir böyle bir istilâya

Yediveren güllerimiz vardi
Gülizârin orta yerinde
Onlara da devsirmeler oldu musallat
O suh, o nârin yapraklar
Savruldular rüzgâr ile gittiler
Bilmeyiz ki nereye

Ben kaldim yüzüm asik
Kaslarimsa çatik
Bu tarumar bahçede
Bir kaç da benim gibi
Yüregi yarali adam
Akillar erdiremedik
Simdiyse hepimizin akli karisik
Söyleyin o eski sevgiler nerede

Talandan arda kalan
Bir gül kaldi sadece
Elimizde solgun
Sevdigimiz, kokladigimiz
Hatta koklamaya kiyamadigimiz
O da intizârlar içinde

Celalettin Kurt
Internet ortaminda tanima firsati buldugum cok degerli bir sairimizin siiri
Celalettin Kurt Şiirleri

Bu hüzünlü günlere uygun düşmüş.

Yavrum seni kimler ağlattı
Tecelli derdini derdime katkı
Yalan dünya nicelerin ağlattı
Kim bilir ki son mekanın nereler?